Póstkort fá úglöndum:D
Ég hef ekki enn getað fundið póstkort sem eru nógu skemmtileg til að senda til ykkar kæru vinir og því hef ég ákveðið að skrifa bara smá blogg, og kannski hef ég einhvern tíma aflögu til póstkortaskrifa í bústaðnum í þýskalandi.
Allavega er búið að vera rosalega gaman hjá okkur mömmu og pabba bæði í kórferðinni í Slóveníu og Ítalíu og einnig í heimsókninni í Danmörku. Ég tel mig ekki hafa kvartað allt of mikið undan kaffinu í þessari ferð þó aðrir gætu verið ósammála... Portoroz, rósahöfnin í Slóveníu er pínuponnsulítill bær sem samanstendur af einni hótelkeðju sem býður upp á nokkur hótel þarna í sínumhvorum verðflokki, einni verslunargötu hvar eru kaffihús, einn draslmarkaður, barir og veitingahús og svo ströndinni. Þarna gistum við á fjögurra stjörnu hóteli með sundlaug, nuddpottum, fríu morgunmatarhlaðborði og fríu kvöldverðarhlaðborði. Svo var hægt að panta sér Thailenskt nudd. Stærsti nuddskammturinn fór víst djúpt í marga er hann tóku og voru þeir margir aumir í líkamanum daginn eftir. Ég ákvað að sleppa þessum pakka og slappaði af á hinum ýmsu kaffihúsum milli þess sem við vorum að æfa og héldum tónleika. Stóru tónleikarnir okkar voru haldnir í einhverskonar kirkjuklaustri í nágrannabæ sem hét Piran. Húsið var eins og ferkantaður súlnagangur og í miðjunni var opið í himininn. Þarna byrjaði Slóvenskur kór á að hita upp fyrir okkur með einum 7 lögum og svo sungum við okkar prógramm, sem voru um 8 lög að ég held. ÞArna hlustuðu allra þjóða kvikindi á söng okkar og voru margir sem táruðust yfir englaröddum okkar. Á fremsta bekk sat munkur í brúnum kufli. Það var ótrúlega gaman að horfa framan í hann því andlitið á honum lýstist upp þegar við sungum. Kórstjóri hins kórsins er sagður hafa verið hágrátandi allan tímann yfir því hve vel kórinn okkar söng. Þetta var alger vítamínbomba að syngja þarna enda voru allir í dýrindis skapi eftir þetta.
Hér í Danmörku erum við að taka okkur til fyrir þýskalandsförina á morgun og við erum að reyna að ákveða hvort við eigum að vera að því að troða regnfötum og stígvélum með í ferðatöskuna... Það spáir víst Bongó:D
Allavega er búið að vera rosalega gaman hjá okkur mömmu og pabba bæði í kórferðinni í Slóveníu og Ítalíu og einnig í heimsókninni í Danmörku. Ég tel mig ekki hafa kvartað allt of mikið undan kaffinu í þessari ferð þó aðrir gætu verið ósammála... Portoroz, rósahöfnin í Slóveníu er pínuponnsulítill bær sem samanstendur af einni hótelkeðju sem býður upp á nokkur hótel þarna í sínumhvorum verðflokki, einni verslunargötu hvar eru kaffihús, einn draslmarkaður, barir og veitingahús og svo ströndinni. Þarna gistum við á fjögurra stjörnu hóteli með sundlaug, nuddpottum, fríu morgunmatarhlaðborði og fríu kvöldverðarhlaðborði. Svo var hægt að panta sér Thailenskt nudd. Stærsti nuddskammturinn fór víst djúpt í marga er hann tóku og voru þeir margir aumir í líkamanum daginn eftir. Ég ákvað að sleppa þessum pakka og slappaði af á hinum ýmsu kaffihúsum milli þess sem við vorum að æfa og héldum tónleika. Stóru tónleikarnir okkar voru haldnir í einhverskonar kirkjuklaustri í nágrannabæ sem hét Piran. Húsið var eins og ferkantaður súlnagangur og í miðjunni var opið í himininn. Þarna byrjaði Slóvenskur kór á að hita upp fyrir okkur með einum 7 lögum og svo sungum við okkar prógramm, sem voru um 8 lög að ég held. ÞArna hlustuðu allra þjóða kvikindi á söng okkar og voru margir sem táruðust yfir englaröddum okkar. Á fremsta bekk sat munkur í brúnum kufli. Það var ótrúlega gaman að horfa framan í hann því andlitið á honum lýstist upp þegar við sungum. Kórstjóri hins kórsins er sagður hafa verið hágrátandi allan tímann yfir því hve vel kórinn okkar söng. Þetta var alger vítamínbomba að syngja þarna enda voru allir í dýrindis skapi eftir þetta.
Hér í Danmörku erum við að taka okkur til fyrir þýskalandsförina á morgun og við erum að reyna að ákveða hvort við eigum að vera að því að troða regnfötum og stígvélum með í ferðatöskuna... Það spáir víst Bongó:D