Gegnvot

Almyrkvi hjartans


                                 þegar ljósgeislarnir belja
                                                       á rúðunni
og trjágreinarnar tvístrast
í norðurátt,
á Jónsmessu,
og ég skal hlaupa nakin út í storminn
leyfa honum að umlykja
í nótt smjúga í nótt.

Hann hótaði að rigna en ég friðmæltist við hann með því að skyrpa á götuna

                                                 Og snjókornin
                lenda svo ónáttúrulega ummerkjalaus
                                        á skraufþurri stéttinni

Þú meintir,
hins vegar
eitthvað allt annað
þegar þú
sagðist-

                                           bara ætla að bleyta
                                           bara lærin mín
                                           bara þar
                                           bara dögg
                                           bara
                                           ósýnileg mjólk