Strætóraunir

Ég sat í strætó á leiðinni heim úr vinnunni um daginn. Svo fer fólki sífjölgandi í strætó og svo verður að einhver maður sest hjá mér. Ég lykta að sjálfsögðu eins og fjögurra daga gamall kaffikorgur sem búið er að geyma í lokuðum plastpoka með átta daga gömlu óhreinataui. Ég lækka aðeins í ipodinum mínum, svo hann þurfi ekki að hlusta á tónlistina mína með mér og gef honum smá pláss með því að taka pokann minn og töskuna í fangið og þjappa mig svo upp að glugganum. Svo tveim stoppustöðvum seinna fer fólki fækkandi en maðurinn situr ennþá við hliðina á mér. Fjórum stoppustöðvum seinna er svo komið að ég, maðurinn og svona þrír aðrir sitjum í strætó, og fjandans gaurinn situr ennþá við hliðina á mér. Allar sex stoppustöðvarnar sem eftir voru þar til ég var komin að minni stoppustöð hringlaði sama setningin í höfði mínu:"Hérna afsakaðu herra, ég móðgast ekkert ef þú færir þig"...
Fólk! Það er ekki dónalegt að færa sig í laust sæti í burtu frá ókunnugu fólki sem þú hefur neyðst til að setjast við hliðina á!!!! Brostu bara og færðu þig, ég móðgast ekki, ég verð bara fegin...