Sunday, March 02, 2008

Hugar(r)ó

Flaumur orða endalaus, í belg og biðu
brýst út og hljómar í e-moll í takt við geðveikislega líkamskippi.
Rautt tuskulegt hár slettist til í blautum vindinum og lekandi augnmálningin skilur eftir sig svört för á kinnunum.
Þegar boðið er góðan daginn hreytir hún frá sér ókvæðisorðum og sparkar í vegfarendur
en enginn tekur eftir því vegna þess að hún er meistari í dulbúningi, alveg eins og allir aðrir.

2 Comments:

Anonymous Anonymous segir:

persónuleg reynsla? :)

11:10 AM  
Anonymous Anonymous segir:

jám..haha þegar ég er í vondu skapi langar mig til þess að gera alls kyns ljóta hluti:D
JóhannaMaría

12:56 PM  

Post a Comment

<< Home